In gesprek met de professional

Met een heel team aan zorgprofessionals, is het belangrijk dat jullie onderling goed samenwerken. Stel al je vragen, geef je grenzen aan en zorg voor een goede administratie. Ook bij therapie is het belangrijk om altijd door te vragen.

Stel je vragen

Het is prettig om goed zicht te houden op alle beslissingen die er rondom jouw kind worden genomen. Bereid je zo goed mogelijk voor op gesprekken. Bijvoorbeeld door je in te lezen of je vragen van tevoren op papier te zetten. Door alle vragen ook echt te stellen, begrijp je beter wat er gebeurt en kun je besluiten of je het er wel of niet mee eens bent.

Neem iemand mee

Bij belangrijke gesprekken kan het handig zijn om iemand mee te nemen: twee horen en weten altijd meer dan één. Je partner of iemand anders kan de vragen stellen waar jij misschien niet aan denkt. Ook kan degene die je meeneemt meeluisteren en eventueel aantekeningen van het gesprek maken.

Vervolgafspraak

Bij belangrijke gesprekken krijg je zo vaak zoveel informatie, dat het goed kan zijn om gelijk een (telefonische) afspraak te maken voor een vervolgmoment. Op dat moment kun je de vragen die je bent vergeten alsnog stellen of controleren of je alles wel goed hebt begrepen.

Eén iemand om je vragen aan te stellen

Zodra je te maken krijgt met veel verschillende professionals, kan het fijn zijn als er één centraal iemand is waaraan je jouw vragen kunt stellen. Iemand die de regie pakt. Dit kan bijvoorbeeld iemand zijn vanuit een wijkteam van de gemeente of de zorginstelling waar je kind komt. Vraag wat er mogelijk is bij de professionals met wie je contact hebt.

Zeggenschap van ouders

Wanneer artsen of een gedragswetenschapper een behandeling of onderzoek bij je kind willen doen, hebben ze hiervoor jouw toestemming als ouder nodig. Je hebt als ouder daarmee ook recht op alle informatie die je nodig hebt om een goed besluit te kunnen nemen. Wanneer je kind kan meedenken, is vanaf twaalf jaar ook zijn of haar toestemming vereist. Vanaf 16 jaar beslist een kind zelf.

Durf nee te zeggen

Wanneer iets echt niet prettig voelt, heb je altijd het recht om nee te zeggen. Je kunt vragen wat er nog meer mogelijk is voor bijvoorbeeld medicatie, onderzoek, behandeling of vormen van therapie. Tegelijkertijd is het natuurlijk wel belangrijk dat er een goede oplossing komt. Een oplossing waar zowel jij en de professional het allebei mee eens zijn.

Een second opinion

Op het moment dat je er met een arts of andere professional niet goed uitkomt, kun je altijd een second opinion vragen. Bij een second opinion laat je je kind opnieuw onderzoeken door een andere arts. Als je een second opinion doet, is het handig als je een goede administratie hebt bijgehouden. Zo kan een nieuwe professional zich goed inlezen in de medische geschiedenis en behandelvoorstellen van jouw kind. Soms maakt een ziekenhuis ook gebruik van een digitaal patiënten-portaal. Andere artsen kunnen dit onder strikte privacy voorwaarden inkijken.

Advies van andere ouders

Soms kan het ook helpen om andere lotgenoten te vragen welke oplossing zij voor hun kind hebben gekozen en waarom. Dit kan bijvoorbeeld via online fora van een cliënt- of patiëntenorganisatie. Advies van andere ouders kan helpen en bijvoorbeeld zicht geven op welke alternatieven er mogelijk zijn. Uiteindelijk zijn kinderen en gezinnen wel verschillend: wat voor hen heeft gewerkt hoeft niet automatisch ook te werken voor jullie en jullie kind.

Even loslaten

Er kunnen momenten zijn waarop het voor korte of langere tijd niet meer lukt om alles zelf te regelen. Omdat er teveel tegelijk op je af komt, je regel-moe bent of overbelast raakt, bijvoorbeeld. Overleg dan of je partner, iemand uit je omgeving of een professional het tijdelijk van je kan overnemen.